Μια φθινοπωρινή βροχερή Καληνύχτα...

"Με το χαμόγελο του ήλιου,ανάμεσα απο τα σύννεφα, ξεπροβάλλει το Ουράνιο Τόξο....
...Η κάθε ημέρα φέρνει καινούριες δυνατότητες.
Ενα πουλί , πρίν απο το πέταγμά του,δεν μπορεί να προβλέψει
πως θα διασχύσει τον ωκεανό..."
Φύλλα απο τον κήπο του Μορύα


Σε κάθε σταγόνα της χθεσινής βροχής
αναγνώρισα τις στιγμές
που έχουν περάσει..
γεμάτες ένταση, δροσιά, δύναμη, ροή .
Η Γή είχε ανοίξει την αγκαλιά της
και δεχόταν
την ευλογία της κάθε στιγμής.
Μήν λυπάσαι
για ότι δεν υπάρχει πιά
η αγκαλιά σου είναι γεμάτη
απο όσα μέχρι τώρα έχεις δεχτεί
και έτοιμη ξανά
να συμπεριλλάβει κι άλλα...
Η "μοίρα"
δεν έρχεται ποτέ
με τις δικές της προθέσεις..
Κάθετί Καινούριο
είναι το αποτέλεσμα
της δικής σου Επίκλησης, της δικής σου Επιλογής!
Γι αυτό καθε σου Κάλεσμα
ας είναι γεμάτο Αγάπη ,Χαρά και Εμπιστoσύνη.
Π.Ο