Συνάντηση

Yδρα 5-6-2010

Συνάντηση

Η μοναξιά σε ωθεί

να αφουγκράζεσαι..

Να αφουκγράζεσαι μέσα σου , γύρω σου...

Οι αγαπημένες ανθρώπινες παρουσίες

μας εφυσηχάζουν,μας ναρκώνουν γλυκά..

Ενώ η μοναξιά

μας κάνει απίστευτα άγρυπνους

Δεν υπάρχει χώρος για αστοχίες..

Ετσι διαλέγουμε τους άλλους

μ ένα πρωτόγνωρο ένστικτο

ένα ένστικτο γήινο και πνευματικό μαζί

ανθρώπινης συγγένειας και ψυχικής.

Ετσι απρόσμενα λοιπόν

Αναγνώρισα την Αλεξία

Αναγνώρισα την μοναξιά της ,τις ποιότητές της,την παρουσία της.

Η Αλεξία είναι αέρινη,τρυφερή,αυθόρμητη.

Θα την παρομοίαζα

με ψηλόλιγνο κλωνάρι αμυγδαλιάς..

τόσο ντελικάτη,τόσο ποιοτικά όμορφη..

Η επαφή μαζί της ,ζωντάνεψε μέσα μου

εικόνες οικογενειακής θαλπωρής και τρυφερότητας

για όλα τα μέλη της οικογένειάς μου

αλλά και για την δική της οικογένεια..

Η επαφή μαζί της

ήταν ένα γλυκό δώρο!

Και γιατί όχι και μιά φευγαλέα αίσθηση-επαφή

με την "κόρη" που πάντα ήθελα να έχω...