Man dies.. because he lies..
"Χιλιάδες πληγές στο Είναι,διασκορπίζουν τη ζωή"
Κάθε Ερωτας.κρύβει μέσα του ,την άσβεστη επιθυμία, της Απόλυτης Ενωσης..
του Χαμένου Παραδείσου..
Για αυτό και είναι τόσο Απόλυτος.. τόσο Διεκδικητικός,τόσο γεμάτος Ενθουσιασμό..
(Εν -θεώ)..
που λες και για λϊγο Τολμά, να αψηφίσει τον Φόβο,πιστεύει πως μπορεί να Νικήσει
ακόμα και τον θάνατο!!
Πίσω από κάθε μας πράξη,υπάρχει ή Ασυνείδητη κίνηση ,να προσεγγίσουμε
την Απόλυτη Ευδαιμονία, τον "Τόπο" εκείνο της Τέλειας Ενότητας..
Αυτόν που Ολοι κάποτε Βιώσαμε και Ολοι Απωλέσαμε...
Κάθε μας κίνηση ακολουθεί, συνειδητά ή ασυνείδητα,την Σπαρακτική Ανάγκη για Επιστροφή
στην Πληρότητα,στην Ολοκλήρωση ,στην Ακεραιότητα..
Μόνο που τελικά ακόμα και η υψηλότερη Εφεση ή Δημιουργία, κρύβει συνήθως μαζί της
την Ελπίδα και τον Φόβο.. Κ ι αυτό την κάνει Θνητή..Ανολοκλήρωτη!
Και έτσι επαναλαμβάνουμε συνεχώς τα Δίπολα:
Ελπίδα -Φόβος
Ονειρο-Ματαίωση
Ζωή -Θάνατος
Πώς μπορούμε να τροφοδοτήσουμε με "ζωή" την Ζωή,
όταν κάθε λεπτό την σαμποτάρουμε
με ένα θανατηφόρο :(θάνατο -φέροντα),Φόβο?
Πώς μπορούμε να Ενώσουμε και να Επουλώσουμε , τα κομμάτια της Υπαρξής μας
(κάθε Ερωτας ,αυτόν τον σκοπό έχει)
όταν είμαστε Ανειλικρινείς, όταν αρνούμαστε να φύγουμε από τον Λήθαργο,
οταν φοράμε συνεχώς καινούριες Μάσκες,όταν λέμε αμέτρητα Ψέματα ,κυρίως στον ίδιο μας τον Εαυτό?
Πώς ελπίζουμε να βρούμε τον Παράδεισο.,την Ολοκλήρωση..όταν ο "Τρόπος" που προσπαθούμε να Τον προσεγγίσουμε δεν είναι Καθαρός δεν είναι Φωτισμένος?
δεν είναι "φτιαγμένος" από τα "Υλικά" του "Τόπου" που επιθυμούμε να προσεγγίσουμε?
Η πιό Σημαντική και ταυτόχρονα πιό Επώδυνη Συνειδητοποίηση κάθε Ανθρώπου
είναι ότι: Κάθε Ημέρα Αυτός ο Ιδιος Πληγώνει τον Εαυτό του
τον κάνει να Αιμοραγεί,τον Απομακρύνει απο τον "Παράδεισο"..
γιατί του επιτρέπει να φτιάχνει Αυταπάτες ,γιατί τον Αφήνει να πιστεύει σε Ψέματα..
Κάθε ψέμα είναι και ένα βήμα πιό μακριά απο την Ενωση,απο την Αλήθεια
από την χαμένη Ακεραιότητα..
Λένε ότι "για να βρείς τον "Εαυτό" σου πρέπει πρώτα να τον χάσεις.."
Για να βρείς την Ενότητα , πρέπει πρώτα να Απαρνηθείς τις χιλιάδες μικρές Καθημερινές Συνθήκες "μη Ενότητας",τις συνθήκες του Πόνου και του Φόβου..
Γιά να βαδίσεις προς την Ενωση και την Ολοκλήρωση,πρέπει να λύσεις τις "Αγκυρες"
που σε κρατούν δεμένο στις επαναλαμβανόμενες πράξεις διατήρισης
του Φοβισμένου Εαυτού..
Γιά να μπείς στο Φώς
Πρέπει να γίνεις Φώς
Κάθε άλλη προσπάθεια είναι Μάταιη και Απατηλή
Είναι μιά μεγάλη Πλάνη!!
Π.Ο
Κάθε Ερωτας.κρύβει μέσα του ,την άσβεστη επιθυμία, της Απόλυτης Ενωσης..
του Χαμένου Παραδείσου..
Για αυτό και είναι τόσο Απόλυτος.. τόσο Διεκδικητικός,τόσο γεμάτος Ενθουσιασμό..
(Εν -θεώ)..
που λες και για λϊγο Τολμά, να αψηφίσει τον Φόβο,πιστεύει πως μπορεί να Νικήσει
ακόμα και τον θάνατο!!
Πίσω από κάθε μας πράξη,υπάρχει ή Ασυνείδητη κίνηση ,να προσεγγίσουμε
την Απόλυτη Ευδαιμονία, τον "Τόπο" εκείνο της Τέλειας Ενότητας..
Αυτόν που Ολοι κάποτε Βιώσαμε και Ολοι Απωλέσαμε...
Κάθε μας κίνηση ακολουθεί, συνειδητά ή ασυνείδητα,την Σπαρακτική Ανάγκη για Επιστροφή
στην Πληρότητα,στην Ολοκλήρωση ,στην Ακεραιότητα..
Μόνο που τελικά ακόμα και η υψηλότερη Εφεση ή Δημιουργία, κρύβει συνήθως μαζί της
την Ελπίδα και τον Φόβο.. Κ ι αυτό την κάνει Θνητή..Ανολοκλήρωτη!
Και έτσι επαναλαμβάνουμε συνεχώς τα Δίπολα:
Ελπίδα -Φόβος
Ονειρο-Ματαίωση
Ζωή -Θάνατος
Πώς μπορούμε να τροφοδοτήσουμε με "ζωή" την Ζωή,
όταν κάθε λεπτό την σαμποτάρουμε
με ένα θανατηφόρο :(θάνατο -φέροντα),Φόβο?
Πώς μπορούμε να Ενώσουμε και να Επουλώσουμε , τα κομμάτια της Υπαρξής μας
(κάθε Ερωτας ,αυτόν τον σκοπό έχει)
όταν είμαστε Ανειλικρινείς, όταν αρνούμαστε να φύγουμε από τον Λήθαργο,
οταν φοράμε συνεχώς καινούριες Μάσκες,όταν λέμε αμέτρητα Ψέματα ,κυρίως στον ίδιο μας τον Εαυτό?
Πώς ελπίζουμε να βρούμε τον Παράδεισο.,την Ολοκλήρωση..όταν ο "Τρόπος" που προσπαθούμε να Τον προσεγγίσουμε δεν είναι Καθαρός δεν είναι Φωτισμένος?
δεν είναι "φτιαγμένος" από τα "Υλικά" του "Τόπου" που επιθυμούμε να προσεγγίσουμε?
Η πιό Σημαντική και ταυτόχρονα πιό Επώδυνη Συνειδητοποίηση κάθε Ανθρώπου
είναι ότι: Κάθε Ημέρα Αυτός ο Ιδιος Πληγώνει τον Εαυτό του
τον κάνει να Αιμοραγεί,τον Απομακρύνει απο τον "Παράδεισο"..
γιατί του επιτρέπει να φτιάχνει Αυταπάτες ,γιατί τον Αφήνει να πιστεύει σε Ψέματα..
Κάθε ψέμα είναι και ένα βήμα πιό μακριά απο την Ενωση,απο την Αλήθεια
από την χαμένη Ακεραιότητα..
Λένε ότι "για να βρείς τον "Εαυτό" σου πρέπει πρώτα να τον χάσεις.."
Για να βρείς την Ενότητα , πρέπει πρώτα να Απαρνηθείς τις χιλιάδες μικρές Καθημερινές Συνθήκες "μη Ενότητας",τις συνθήκες του Πόνου και του Φόβου..
Γιά να βαδίσεις προς την Ενωση και την Ολοκλήρωση,πρέπει να λύσεις τις "Αγκυρες"
που σε κρατούν δεμένο στις επαναλαμβανόμενες πράξεις διατήρισης
του Φοβισμένου Εαυτού..
Γιά να μπείς στο Φώς
Πρέπει να γίνεις Φώς
Κάθε άλλη προσπάθεια είναι Μάταιη και Απατηλή
Είναι μιά μεγάλη Πλάνη!!
Π.Ο
Σχόλια