Ευτυχία και Οδύνη. ..

" Ενώ οι άνθρωποι στοχεύουμε στην Ευτυχία, παρόλα αυτά νοιώθουμε πως εχουμε διαμορφωθεί κυρίως μέσα απο τις οδυνηρές δοκιμασίες μας.
.Κι αυτό γιατί , η προσωπική και Κοινωνική οδύνη, δίνει στους ανθρώπους μια διαφορετική προοπτική, μια πολύ οξύτερη επίγνωση για τα βάσανα που και οι άλλοι υποφέρουν.
Η Ευτυχία, μάς θέλει να σκεφτόμαστε μόνο ,πως να μεγιστοποιήσουμε και να διατηρήσουμε τα πλεονεκτήματα μας.
.Οι δυσκολίες όμως και ο Πάνος, μας οδηγούν σε μια άλλη πιο ουσιαστική πορεία. .
Μας προσφέρουν μιά ακριβέστερη αίσθηση των ορίων μας
Κατά την διάρκεια μιας σοβαρής δοκιμασίας, Διαπιστώνουμε οτι δεν είμαστε κυρίαρχοι της κατάσταση ς αλλά ούτε και ανήμποροι..
Μπορεί να μην μπορούμε να καθορίσουμε την πορεία του πόνου μας,  αλλά μπορούμε να απαντήσουμε σ αυτόν. Σχεδόν νοιώθουμε την ηθική Ευθύνη να απαντήσουμε ..
αλλά από ένα άλλο επίπεδα,  βαθύτερο από αυτό που μέχρι τώρα λειτουργούσαμε.
.πέρα από το ατομικό συμφέρον και την προσωπική ευτυχία.
 Βλέποντας την Ζωή σαν ένα Ηθικό Δράμα, ευαισθητοποιούμαστε και προσπαθούμε να επανορθώσουμε το όποιο Κακο σε Καλό μετατρέποντας τις δύσκολες στιγμές

 σε κατι Ιερό.... αφιερωνόμαστε σε έργα που βοηθούν  και ανηψώνουν..
Η  Α νάρωση απο την Οδύνη δεν μας οδηγεί πάντα σε απόλυτη ίαση, αλλά σίγουρα μας κάνει διαφορετκούς.. Θετικά διαφορετικούς...
Αντί να οπισθοχωρήσουμε στις δεσμεύσεις της Αγάπης, που συνήθως συνεπάγονται πόνο. .ριχνόμαστε ακόμα πιο βαθιά σε αυτές, με μεγαλύτερο πάθος και Ευγνωμοσύνη
 για την Ζωή,  την Τέχνη,για  την Δημιουργία. .
Η Ο δύνη μας χαρίζει τελικά ένα Τρομερό Δώρο. .
Μας οδηγεί απο την αποκλειστική προσκόλληση στην  προσωπική μας ευημερία ..
στην έκδήλωση Προσφορά ς , Αλληλεγγύης και Αγάπης " 
The New York Times David Brooks