Σε Καινούριους Δρόμους επιθυμώ να περπατήσω.....

Τίποτε δεν είναι μόνιμο
και δεν θα έπρεπε να το θεωρούμε ως μόνιμο..
γιατί συνήθως γίνεται λιμνάζον Ύδωρ...

Όλα είναι Παροδικά..
καί

" Ή συνειδητοποίηση της Παροδικότητας
οσο κι αν φαίνεται  παράδοξο
είναι το μόνο πράγμα
στο οποίο μπορούμε να βασιζόμαστε
Ίσως το μόνο διαρκές πράγμα
που κατέχουμε..."

Από το Θιβετανικό Βιβλίο για την Ζωή και τον Θάνατο


Αυτή την στιγμή σε Ατομικό και Ομαδικό επίπεδο παλεύουν το Παλιό με το Καινούριο!!

Παλεύουν απο την μια Η συνήθεια ,ο Φόβος
Ο Φόβος να κρατήσουμε το ελάχιστο - ελλιπές
,ακόμα και στα όρια της εξαθλίωσης
αλλά που νομίζουμε ως σίγουρο...
 Και απο την αλλη το Όνειρο ..
που ο φόβος έχει ονομάσει όνειρο
για να το θεωρούμε όμορφο αλλά ακατόρθωτο...
που δεν είναι παρά ανθρώπινοι όροι επιβίωσης για Όλη την Ανθρωπότητα, διεκδίκηση της Ζωής που αξίζει στον καθένα κι όχι της Ζωής που μας πετάνε σαν ξεροκόματο..
  κάτω από συνθηκες  άγχους και Ανασφάλειας..

Το Παλιό
 είναι βόλεμα..
παγιωμένες εξαρτήσεις και νοοτροπίες,
 προσωπικές και συλλογικές Πλάνες..
Και Παλεύει να κρατήσει τον εαυτό του σε ζωή..

Αν δούμε καθαρά τους Φόβους μας
και πόσο πίσω μας πάνε
σε σχέση με την Ελευθερία και την Πνευματική μας Ανάπτυξη
Θα καταλάβουμε ότι

Οποιος μας τους ενισχύει
Σίγουρα δεν είναι Φίλος μας..
Ίσως να είναι και ο ίδιος ο πλανέμενος εαυτός μας..

Οι Αγώνες για την διεκδίκηση του αληθινού Εαυτού
και της Πανανθρώπινης Αγάπης και Αλληλεγγύης
 είναι  σιγουρα Δύσκολοι
ίσως επωδυνοι
σίγουρα Αβέβαιοι
 ..αλλά μόνον έτσι ανοίγονται Δρόμοι..

Δρόμοι Καθαρής Συνείδησης!Δρόμοι Ελευθερίας!!!

Είθε
 Σε Καινούριους Δρόμους
 να Επιθυμούμε Ολοι
να περπατήσουμε..

Και γιατί όχι
Ας είναι ακόμη μια φορά οι Έλληνες...
(Μάλλον καλούνται μέσα από αυτή την κρίση)
Αυτοί που  θα χαράξουν
 Ξανά
 Δρόμους  Παγκόσμιας Πνευματικής Αναγέννησης..