Μια φθινοπωρινή βροχερή Καληνύχτα...

Παρότρυνση

Αυτό το βαρύ παλτό
του Λογισμού
Χάρισέ το πιά
Το φόρεσες χρόνια

Και την καρέκλα
μπροστά στην τηλεόραση
Πέταξέ την!
Σε αναπαύει
σε θέσεις ζωής
που δεν είναι δικές σου

Ελευθερώσου
από τις Προφάσεις
που σε θέλουν αποκλειστικά
Δικόν τους

Γίνε Εσύ
Γίνε Ανεμος ανάλαφρος
και Ταξίδεψε Μακρυά

Και τότε σίγουρα
Θα Συναντηθούμε

Γιατί είναι καιρός τώρα
που κάθε που φυσάει ο Ανεμος
Φεύγω μαζί Του..