"Η Σιωπή,τρομοκρατεί όσους θέλουν να συναντηθούν με Ολους... εκτός απο τον εαυτό τους.."

Αλλά και μέσα στον θόρυβο ,στη δραστηριότητα,
το ίδιο τελικά επιδιώκουμε ,
να ξεχαστούμε με τούς "άλλους", με τα "έτερα" ..
και να αποφύγουμε έτσι ,τον εαυτό μας...
Ακόμα και η "διαμάχη" με τους Αλλους
τροφοδοτεί την "ένδεια" του προσωπικού εαυτού
που δεν θέλει να κοιτάξει στα μάτια "τα του οίκου του"..
Οι "Αλλοι" μας κάνουν να υπάρχουμε ,να ζούμε
να απασχολούμαστε ,να υπεκφεύγουμε
να μετα- θέτουμε τα προβλήματα ,
να κάνουμε τους άλλους συνενόχους μας..
σε μιά Ζωή που δεν τολμά
να πάρει την πορεία της και την εξέλιξή της
στα χέρια της...
 Παρόλη όμως αυτήν την αγωνιώδη προσπάθεια αποφυγής του εαυτού
 σοφά ,η ίδια μας η Υπαρξη αλλά και οι συνθήκες
μας οδηγούν αναπόφευκτα
πότε στη Δράση και πότε στη Σιωπή...
Η Δράση εχει άλλη ποιότητα ..δεν είναι δραστηριότητα
που σημαίνει προσπάθεια να γεμίσουμε τον χρόνο
που μαζί του αισθανόμαστε αμήχανα..
αισθανόμαστε στην ουσία άβολα
με την διευθέτηση της Εξελικτικής μας πορείας
με το νόημα της Υπαρξης..
Η Δράση  πηγάζει απο ένα βαθύ επίπεδο Συνειδητότητας
είναι πράξις Ευθύς  εύστοχη  ,πράξις που επιφέρει
Ουσιαστική Ισορροπία
πράξις Αλήθειας
Δράση λοιπόν και Σιωπή
ενώ δείχνουν αντίθετες ,διαφορετικές
αναζητούν και οι δυό
την Αρμονία ..
Εως ότου φθάσει
η Υψιστη Στιγμή της δυνατότητας
να βιωθεί
η Σιωπή μέσα στη Δράση
και η Δράση μέσα στη Σιωπή..
.Π.Ο