Η αναμμένη Φλόγα...

Ή Ταινία " το Νησί " ξεκινάει με το Φόβο
Φόβο Θανάτου
Γι αυτόν τον φόβο ,τον πρώτο και μοναδικό   , αυτόν που γεννά
 όλους τους άλλους ...
μπορεί κάποιος να κάνει και φόνο..

Το έργο τελειώνει , εκ διαμέτρου  αντίθετα απ ότι άρχισε
Με την Απουσία Φόβου
κυρίως του Θανάτου!!

Μια μοναδική διαδρομή Καθημερινής Επίγνωσης και Παρουσίας!!
Μέσα από την Απουσία αναγκών, επιβεβλημενων Κανόνων, και θέσεων-θεάσεων
κερδίζεται ή Ελευθερία!!

Μια Πορεία Κάθαρσης από καθετί περιττό..
Μια Άγρια Λιτότητα ( όπως το ίδιο το νησί) ..
Μια λύτρωση από τα πάθη και την τρικυμία των συναισθημάτων
( παντού νερό σύμβολο του Αστρικού πεδίου)
και στην μέση ένα νησί γυμνό ,λες ξεχασμένο από την ομορφιά του Κόσμου
ενός Κόσμου ομως, που μας  γοητεύει, μας πλανά..
και ξεχνάμε την Ουσιαστική μας Καταγωγή και Υπαρξη..

Μέσα σ αυτήν την άγρια φύση του νησιού
 δεν λείπει ομως το πιό Ουσιώδες

Ο Θεός και ο Ανθρωπος!!

 Σ αυτό το άγονο νησί
Κάθε ημέρα, αυτός ο  Ανθρωπος επιτελεί, σαν μια  ευλαβική ιεροτελεστία
Ενα και μοναδικό Έργο:

Να κρατά την Φλόγα ( Πύρ)
 της Ταπείνωσης
και της Πνευματικότητας Αναμμένη!!!