Είμαι η νύχτα που την τρώει το Φώς..

Δεν είμαι καλός, δεν είμαι αγνός, δεν είμαι ήσυχος!
Αβάσταχτη είναι η δυστυχία και η ευτυχία μου,
είμαι γιομάτος άναρθρες φωνές και σκοτάδι..
κυλιούμαι όλο δάκρυα κι αίματα
μέσα στη ζεστή τούτη φάτνη της σάρκας μου.
Φοβούμαι να μιλήσω.
Στολίζουμε με ψεύτικα φτερά, φωνάζω,τραγουδώ, κλαίω
για να συμπνίγω την ανήλεη κραυγή της καρδιάς μου.
Δεν είμαι το φώς ,είμαι η νύχτα
μα μια φλόγα λοχίζει ανάμεσα στα σωθικά μου
και με τρώει..
Είμαι η νύχτα που την τρώει το Φώς..

Νικος Καζατζάκης
Ασκητική