Χριστούγεννα πάλι..

Αναψα επιτέλους το τζάκι !

Πες γιατί ο καιρός αγρίεψε λιγο..

πες που έρχονται Χριστούγεννα..

Το κέικ στο φούρνο άρχισε να μοσχοβολά...

Εκανα μια φιλότιμη προσπάθεια

δεν μπορώ να πώ

να αναβιώσω παλιές σπιτικές μαγικές στιγμές...

Αραγε τί είχε τόσο ονειρεμένο η παιδική μας ηλικία?

Την αθωότητα μήπως, την ξεγνοιασιά

ή το ήδη διαμορφωμένο απο τους άλλους σκηνικό?

Οπου όλα ήταν όμορφα, βέβαια , πάντα εκεί

να μας περιμένουν...

Κι εμείς σαν μικροί πρίγκιπες και αρχοντοπούλες

στα ήρεμα βασίλειά μας

απολαμβάναμε!!

Τι δύσκολο τώρα να φτιάξουμε Εμείς το σκηνικό!

Οχι μόνο του σπιτιού

αλλά κυρίως των αγαπημένων και των καλεσμένων...

Πού πήγαν όλοι άραγε?

Δύσκολη υπόθεση η ενηλικίωση...

Δύσκολη η ευτυχία

όταν δεν ζείς στα παραμύθια...