Μια φθινοπωρινή βροχερή Καληνύχτα...

Δεν αντέχουμε για πολύ
τα πηγαία , τα μοναδικά , τα μεγάλα...
Μας γοητεύουν για λίγο
αλλά μετά τρέχουμε ξανά
να " κουρνιάσουμε "
στο εύκολο, στο αποδεκτό , στο προφανές...
Κι αυτή είναι η ζωή μας...
Μέσα μας όμως βαθειά
όλοι γνωρίζουμε
πως πράττοντας με αυτό τον τρόπο
αφήνουμε μετέωρα και ανεκδήλωτα
όλα τα Σπουδαία
όλα τα Αληθινά
Δηλαδή τον Πραγματικό Εαυτό μας !
Καταλαβαίνουμε επιτέλους
πως έτσι
δεν ΖΟΥΜΕ...
Και αφού ένας Νέος Χρόνος
ξεδιπλώνεται μπροστά μας
και μας προκαλεί
με την παρουσία του
να τον Ζήσουμε
Ας το κάνουμε
Αυτή τη φορά
κάπως διαφορετικά ..
κάπως αλλιώς..
Μήπως
όπως Ολοι γνωρίζουμε
αλλά δεν Τολμάμε ?