Ανάμνηση..

Φοράμε πολλά
"πανωφόρια"
αγαπημένε μου..
Μας εμποδίζουν
να αγγιχτούμε
όπως ονειρεύεται
η Ψυχή μας.
Ακόμα κι όταν
μένουμε γυμνοί
ακόμα και τότε
αόρατα διάφανα πέπλα
καλύπτουν
τον Πραγματικό μας Εαυτό...
Κι έτσι κάθε συνάντηση
κρύβει την ελπίδα
της Απόλυτης Ενωσης
και τον σπόρο της Ματαίωσης..
Την ανάμνηση
εκείνης της Μοναδικής Αγκαλιάς
δεν μπορούμε να την ξεχάσουμε..
Εκείνη την Αιώνια στιγμή
που μ ένα μαγικό τρόπο
αποφασίσαμε μαζί
να πετάξουμε
όλα τα πέπλα της Πλάνης
και να γίνουμε Ενα..