Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι..Η παράσταση " Ιούλιος Καίσαρας" με πρωταγωνιστές πραγματικούς κρατουμένους φυλακών

" Επένδυσα την Ελευθερία μου σε μια μάχη και έχασα..."
" Ελευθερία μέσα.."
" Απο την στιγμή που γνώρισα την Τέχνη ,το κελί έγινε φυλακή..."

Τρείς φράσεις απο την υπέροχη ταινία των Ταβιάνι...
Σίγουρα αδίκησα και πολλές άλλες που δεν συγκράτησα...
Αλλωστε ο καθένας μας αποτυπώνει συνήθως αυτό που τον αγγίζει πιό πολύ..
καταδυκνείοντας για μιά ακόμα φορά οτι  η  Αλήθεια , η Ελευθερία και Ολα γενικώς...
έχουν πολλές κατανοήσεις και πολλά επίπεδα ...
" Ελευθερία μέσα.."
Μέσα στην φυλακή?
 Μέσα μας?
Τί είναι όμως φυλακή?
Αυτή που μας έκλεισαν?
Αυτή που Εμείς κατά καιρούς επιλέγουμε,
χωρίς να το συνειδητοποιούμε?
Δεν είναι μήπως το ίδιο μας το σώμα (με όλες του τις δυνατότητες)
μια φυλακή για την Ψυχή?
Οι Θέσεις και οι Απόψεις μας ,δεν είναι κι αυτές συνήθως μιά φυλακή?
Τί νάναι Ελευθερία ?
Είναι Ελευθερία στην σκέψη?
Είναι στην πράξη?
Μήπως είναι το ίδιο πράγμα
με κάποια διαφορά Χρόνου -Υλοποίησης ή μή?
Μήπως τα ίδια μας τα "μέσα", αυτά που μας δόθηκαν για να εκπληρώσουμε
το Αόρατο,το Οραμα , το Ονειρο είναι κι αυτά φυλακές
που τόσο συχνά εμποδίζουν το"Ανώτερο" να εκδηλωθεί?
Να εκδηλωθεί το" Εν δυνάμει "..
αυτή η "κοινή" Ουσία από την οποία Ολοι προερχόμαστε
και την οποία Ολοι έχουμε εντός μας?
Μήπως Εμείς και μόνον Εμείς τελικά ..
"Φυλακίζουμε"..
 ότι είναι φτιαγμένο να ζεί Ελεύθερα?
Π.Ο