Ταπεινοφροσύνη -Ταπείνωση

Το  να χαρακτηρίσουμε κάποιον "ταπεινό" ,έχοντας κάποια στοιχειώδη αίσθηση τι σημαίινει αυτή η "Χάρις"
γιατί περί Χάριτος πρόκειται, δεν είναι εύκολο πράγμα. 
Το χάρισμα λοιπόν αυτό, που το κερδίζει κανείς ,δεν του χαρίζεται ,
ενώ έχει σχέση με εξαιρετικές Αρετές,αυτές δεν προβάλλονται
αλλά συνυπάρχουν κατω απο την "σκέπη"
μιάς καθ ολοκληρίαν συμπερίληψης,
μιάς "αφανούς" Εσωτερικής Αξίας και Δύναμης..
Η Ταπεινοφροσύνη αναδύεται
όταν ο Εγωισμός φθίνει..
Η Ταπεινοφροσύνη λάμπει
όταν οι απαιτήσεις του μικρού εαυτού σιγούν..
Οταν "το επί μέρους" έχει αρχίσει να "θυσιάζεται" για το Ολον..
Οταν αρχίζει κάποιος να απαλάσσεται απο  κάθετί
που κρύβει τον "Πυρήνα" του 
και με αυτόν τον τρόπο , αρχίζει να αποκαλύπτει
το "Ατόφιο"..
Την  Ταπεινοφροσύνη την χαρακτηρίζει, μιά μεγάλη αίσθηση Ισορροπίας 
Ο άνθρωπος που έχει κατακτήσει την "συνείδηση" της Ταπεινοφροσύνης 
έχει ισορροπήσει τις απαιτητικές αντιφάσεις ,μέσα στην ίδια του την ύπαρξη
και είναι σε θέση να μπορεί να Ενώνει - να Συνθέτει 
να δίνει "χώρο"..
να επιτρέπει την Ουσιαστική Αλλαγή, την πραγματική Δημιουργία..
 Ο Ταπεινός άνθρωπος έχει επίσης και μιά βαθειά αντίληψη των Αναλογιών..
Στην Ταπεινοφροσύνη δεν υπάρχουν Υπερβολές, ούτε Ελλείψεις..
Το "Πολύ" και το "Ελάχιστο" κατακαίει ή νεκρώνει αντίστοιχα τη Ζωή..
Φθείρουμε τον εαυτό μας και κουράζουμε τους γύρω μας,
όταν δεν βαδίζουμε τον δρόμο 
προς  την αναγνώριση των ατελειών μας 
και την γεφύρωση των "χασμάτων" μέσα μας ..
Μόνο μιά Ολοκληρωμένη Προσωπικότητα , με τον τρόπο  που πρίν αναφέρθηκε
μπορεί να εκφράσει 
την αρετή της Ταπεινοφροσύνης
Γιατί η Ταπεινοφροσύνη θέλει Μετρο!  Είναι Μέτρο!!
Δεν Υπερεκτιμά Εαυτόν αλλά και δεν τον  Υποτιμά.
Ο Ταπεινός βαδίζει αθόρυβα στον Χώρο και στον Χρόνο 
που του αντιστοιχούν
σαν  αποτέλεσμα Αρμονικής Συναπόφασης 
όλης του της Υπαρξης..
Δεν υπάρχουν Αμφιθυμίες
γιατί ο "διάλογος" με την Ψυχή
δεν αφήνει περιθώρια διαμάχης ..
Χαρίζει Σταθερότητα Πλεύσης και Δύναμη Εμπιστοσύνης και "Παράδοσης"..
Ενας Ταπεινός άνθρωπος δεν Ζητά 
αλλά και δεν Χαρίζει -Χαρίζεται..
χωρίς ουσιαστικό λόγο..
Κι αυτό δεν είναι Αδιαφορία ή Σκληρότητα 
αλλά ουσιαστική Προσφορά..
Είναι "Ποιότητα" Ψυχής και όχι Προσωπικότητας
Ο Ταπεινός άνθρωπος αποπνέει μιά αίσθηση που σε  γαληνεύει ..
Αποδέχεται "Αυτό που Εχει" αλλά και  "Αυτό που δεν Εχει"..
σαν μιά σαφή "γνώση" 
χωρίς αυτή η γνώση -πραγματικότητα  
να του  "προσθέτει" ή να του "αφαιρεί."
Κι αυτή η αποδοχή  τον κάνει Μοναδικό
 αλλά οχι ξεχωριστό απο τους άλλους.. 
Αντίθετα του ενισχύει την έννοια της "Μοναδικότητας" στον καθένας μας 
αλλά και της ιδιαίτερης σημασίας εκάστου εξ Ημών
στο συνολικό "Γίγνεσθαι"..  
Αποδέχεται οτι : 
"Είμαστε αυτό που μπορούμε Τώρα" 
και  "Αυτό που εν δυνάμει θα γίνουμε Αύριο"...
Είμαστε μια "Διαδικασία", μιά "Ροή" 
μιά συνεχής "Ενσυναίσθηση" της Κάθε Στιγμής
μέσα στον Ωκεανό της Ζωής.
Μόνο μέσα από την Ταπείνωση
μπορούμε να αγγίξουμε την πραγματική Αγάπη !!
Π.Ο

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις